قدر ما این جمله را زیاد شنیده ایم،
و یا حتی خودمان هم تجربه اش کرده ایم؛
“بهترین فرصت زندگیم رو از دست دادم”
حالا این فرصتهایی که در زندگی از دست میروند،
میتوانند در زمینهها و جنبههای مختلف زندگی باشند،
این فرصتهای از دست رفته،
ممکن است به دلیل؛
عدم آگاهی،
تصمیمگیریهای نادرست،
هیجانات آنی،
عدم تجربه کافی،
ترسها و موانع مختلف،
و… باشند،
فرصتهایی که از دست میروند،
اهمیت بسیاری دارند،
و میتوانند تأثیرات مختلفی را،
بر زندگی مان ،
بر مسیر توسعه فردی مان،
بر حرفه مان و…
داشته باشند،
به همین دلیل،
توجه به فرصتها،
ارزیابی دقیق آنها،
و ایجاد برنامههای مناسب،
برای بهرهبرداری از آنها،
بسیار حائز اهمیت است،
به نظر من از بُعد روانی،
اثرات روانی مرتبط،
با حسرت فرصتهای از دست رفته،
خیلی شدیدتر از خود فرصت از دست داده است،
بنابراین اجازه ندهیم این واقعیت های به ظاهر تلخ و گزنده ما را افسرده کنند،
در ابتدا بگذاریم حقایق زندگی ما را به خودمان بیاورد،
تا از این به بعد،
فرصت ها را از دست ندهیم،
و یا به حداقل برسانیم،
و دست از سرزنش کردن خودمان برداریم،
و بعد از آن،
مکث کردن را تمرین کنیم،
وقتی که شک داریم،
وقتی که هیجان به شدت بالایی داریم،
وقتی که عصبانی و یا به شدت خوشحال هستیم،
وقتی که استرس داریم،
و…
مکث کنیم و زود تصمیم نگیریم،
و بگذاریم حقایق زندگی ما را به خودمان بیاورد تا از این به بعد، فرصت ها را از دست ندهیم،
و مهم تر از همه مسئولیت فرصت از دست داده را خودمان بر عهده بگیریم.